Ниндзя көлеңке өнері ->
Ниндзяның көлеңкесі Қауіптер мен тосынсыйларға толы ниндзяның өмірінде бизнестің сәттілігі ғана емес, сонымен бірге тірі қалу қабілеті үйретілген вестибулярлық аппаратқа байланысты болатын жағдайлар жиі туындады. Сондықтан кез келген отбасылық ниндзя кланының әрбір мүшесі бала кезінен ең қиын жағдайларда тепе-теңдікті (хейко) сақтауды үйренуі керек еді. Мұндай жаттығуларда болашақ ниндзялар бөренемен жүрді — алдымен қалың және жерде жатқан; содан кейін бөрене жіңішке және биік және жерден жоғары көтерілді. Ақырында бала екі тастың арасына созылған арқанмен шыңыраудың үстінде жүре алатын.
Егер ниндзяның міндеті қараңғыда сарай қабырғалары мен шатырларда жылдам қозғалу болса, оның вестибулярлық аппараты жақсы дамыған және қатты аяқтары болуы керек. Осы қасиеттерді дамыту үшін ниндзяларды оқыту бағдарламасы кем дегенде үш жаттығуды қамтиды. 
Бірінші жаттығу екі ағаштың арасына бамбуктың ұзын бөлігін (немесе қарапайым тақтайшаны) бекітіп, ниндзяның оны мүмкіндігінше жылдам жүгіріп өтуі болды. Бұл кезде тар арқанға мінгендей саусақтарымен жалғыз жүгіруге тура келді. 
Екінші жаттығу. Ниндзя гета киді (табанының астында екі ағаш тақтайшасы бар жапон сандалдары, олар аяққа былғары баулармен бекітілді), осылайша бойы бірнеше сантиметрге өсті. Тақталар өте биік болды, сондықтан олар белгілі бір мағынада төбешіктерге ұқсайды, ал ниндзя осындай гетада тастармен жүрді, тастарға көтерілді, ойлы-қырлы жерлерден жүгірді, тепе-теңдікті сақтауға тырысып, арықтар мен шұңқырлардан секірді. 
Үшінші жаттығу. Ниндзя иығына екі ұзын бамбук таяғын алып жүрді. Осы сырықтардың төрт шетінде шетіне дейін су құйылған арқанмен байланған кең ауызды төрт қыш құмыра ілулі тұрған.
Практикант жүгіру, секіру, жүру, еңкейу, тұру, иығына осы сырықтармен бұрылу, барлық маневрлер кезінде қазандардан бір тамшы да су төгілмеуін қадағалау керек болды. 03.12.2006 Пікір қосу