Жапония энциклопедиясы ->
Қ — Қ: Глоссарий КУРОСАВА Акира (1910-1998) — кинорежиссер. Бастапқыда суретші болған ол Жапония пролетарлық өнер қауымдастығының жұмысына қатысты. Кинотеатрда 1936 жылдан. Ол «Сугата Санширо» (1943) фильмімен дебют жасады. Соғыстан кейін К.Ямамото және Х.Секигавамен бірге ол «Ертеңді жасайтын адамдар» (1946) фильмін түсірді. Соғыстан кейінгі жылдардағы демократиялық ахуал «Жастық шағыма өкінбеймін» (1946), «Тамаша жексенбі» (1947) фильмдерінде көрініс тапты.
«Мас періште» (1947) фильмінде Куросава жақсылық жасау, адамдар үшін өмір сүру қажеттілігі идеясын жүзеге асырды, бұл оның жұмысындағы басты идея болды. Куросаваның Т.Мифунамен достығы осы фильмнен басталды. Рашомон (1950, Оскар 1951) халықаралық атақ әкелді, онда Куросаваның кейіпкерлердің жарқын эксклюзивтілігін ұстануы, қатал құмарлықтар және драматургиядағы өткір қақтығыстар әсер етті. Куросава біздің заманымыздың әлеуметтік және моральдық мәселелеріне белсенді түрде араласады. Куросаваның ерекше құмарлығының тақырыбы — самурайлар тапының өмірі.
Феодалдық моральға ирониялық көзқарас, кенгекидің дәстүрлі жанрын жаңарту әрекеті «Жеті самурай» (1954, «Оскар» — 1955) фильмінде және 1960 жылы ол құрған Kurosawa Pro компаниясында («Оққағар») қойылған фильмдерде пайда болды. , 1961). ; «Цубаки Санджуро», 1962). Куросава батыс әдебиетінің классикалық шығармаларына бірнеше рет жүгінді: «Идиот» (1951, Ф. Достоевскийден кейін), «Веб сарайы» (1957, В. Шекспирдің «Макбетінен» кейін), «Төменгі жағында» ( 1967 ж., М.Горькийден кейін), оқиғаларды жапон жеріне көшіру. «Тірі туралы жазбалар» (1955) фильмінде соғысқа қарсы позициясын білдірді. Ол өзінің азаматтық ұмтылысын, әсіресе, жеке компаниясын құрғаннан кейін қыңырлықпен жүзеге асырады: «Адам неғұрлым нашар болса, соғұрлым жақсы ұйықтайды» (1960), «Жұмақ пен тозақ» (1963).
Куросаваның гуманистік ұстанымы «Қызыл сақал» (1965) фильмінде барынша толық ашылды. Жапон киносындағы дағдарыс Куросаваны Голливудпен ынтымақтасуға мәжбүр етті, бірақ барлық жоспарлар орындалмай қалды. Тек 1969 жылы ғана К.Киношита, К.Ичикава және М.Кобаяшимен бірге «Төрт аттылы» компаниясын құрып, қазіргі заманғы «Додескаден» астарлы әңгімесін («Трамвай доңғалақтарының дыбысы астында», 1970) сахналауға қол жеткізді. 1975 жылы «Мосфильмнің» шақыруымен КСРО-да «Дерсу Узала» фильмін қойды (1976, «Оскар» сыйлығы — 1976).
Кейіннен ол «Жауынгердің көлеңкесі» (1980) және Шекспирдің «Король Лир» фильмі негізіндегі «Қиыншылықтар» (1985) фильмдерінде самурайлар дәуіріне оралды. 1990 жылы өз арманынан туындаған «Армандар» фильмін, 1991 жылы «Тамыз рапсодиясы» фильмін түсірді. Куросава көптеген отандық марапаттарға ие болды, жапон кинематографистерінің арасында бірінші болып еңбек сіңірген мәдениет қайраткері құрметті атағын алды.
Канн, Венеция, Мәскеу қалаларында өткен халықаралық кинофестивальдердің жүлдегері. 
Copyright © «JAPAN TODAY» 24.12.2006 Пікірлер Пікір қосу