Жапония энциклопедиясы ->
Қ — Қ: Глоссарий Кюдо – садақ ату. Жапонияның барлық жекпе-жек өнері ХХ ғасырдың ортасында өзгерді. спортта кюдо өзінің бастапқы түрін барынша сақтап қалды. Моңғолдардың Жапонияға шапқыншылығы кезінде пайда болған кезде, дзен-буддизмнің ықпалын алғаш бастан кешкен кюдо болды.
Содан кейін садақ ату бойынша алғашқы дайындық мектебі құрылды. Ондағы оқу-жаттығу тәртібі жауынгер тұлғасының рухани жағын тәрбиелейтіндей етіп салынған. Содан бері осы уақытқа дейін жапондықтар үшін кюдо садақ ату, нысанаға тигізу әдісі ғана емес, өмір сүру және ойлау тәсілі – амал (іс) болып табылады. Жапонияда садақ ату рәсімдерін үйрену дұрыс өмір салтын үйрену дегенді білдіреді деп есептелді. Екі мың жылдан астам тарихы бар көне жапондық садақ ату ғұрпы еуропалық технологиядан айтарлықтай ерекшеленеді.
Батыста садақ жіп бетке тигенше тартылады, жұмыс қолының шынтағы иық сызығына бұрышта қойылады. Жапонияда бұл әдіс ыңғайсыз және эстетикалық тұрғыдан қолайсыз болып саналады, сондықтан садақтың бауы құлақтың артына тартылады. Атқыштың екі қолы иықтың тікелей жалғасын құрайды, кеуде бұлшықеттері босаңсады, иықтар түзетіледі, бұл тыныс алуды жеңілдетеді.
Дайындалу мен атудың күрделі процедурасының негізгі мақсаты – «денені, садақ, жебе және нысананы біріктіру». Жапон садағы, ұзындығы 2 м 21 см, эксцентрик, яғни ату кезінде оның ұзындығының 2/3 бөлігі ұстайтын алақанның үстінде, ал 1/3 бөлігі төмен. Нысана дөңгелек пішінді, диаметрі 36 см.Нысанаға дейінгі әдеттегі қашықтық 28 метр. Жапондық кюдо шеберлерінің батыстық садақшылардан айырмашылығы, нысанаға дәл тигізу емес, атудың дәстүрлі формалары мен ережелерін сақтау маңызды.
Қазіргі уақытта Жапонияда шамамен 2500 кюдо залдары бар, оларда оның жарты миллионға жуық жанкүйерлері айналысады. 
Copyright © «JAPAN TODAY» 24.12.2006 Пікірлер Пікір қосу